Ancient Greek phrases, Archaic expressions - Αρχαίες και λόγιες φράσεις
- Check the meaning of Ancient Greek phrases, Archaic expressions -
Καταρχάς η χρήση αρχαίων και λόγιων φράσεων εκλαμβάνεται ως δύσκολη.
Τω όντι η χρήση προθέσεων με την κατάλληλη πτώση απαιτεί και γνώση αρχαίων ελληνικών, πολλώ δε μάλλον
στις περιπτώσεις με τη χρήση δοτικής, της πτώσης που δεν συναντάται στα νέα ελληνικά πλέον.
Εν τούτοις χρησιμοποιούνται επί καθημερινής βάσεως και όχι μόνο στον γραπτό λόγο. Όλοι τις χρησιμοποιούν κάποια στιγμή. Ενίοτε δε η χρήση τους είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Ο λόγος; Μετά βεβαιότητος παίζει ρόλο η αξία που έχουν αποκτήσει συν τω χρόνω. Το γεγονός ότι προσδίδουν μεστότητα, ακρίβεια, εκφραστικότητα στο λόγο, επίσης. Εν συντομία λέγονται πολλά και γίνονται κάποια πράγματα πιο κατανοητά. Άλλοις λόγοις εκτιμάται το ουκ εν τω πολλώ το ευ! Μολαταύτα, ας μην τα παίρνουμε όλα τοις μετρητοίς! Μέτρον άριστον θα έλεγαν και οι αρχαίοι!
Εν πάση περιπτώσει οι αρχαίες και λόγιες φράσεις επιβιώνουν εν τω παρόντι χρόνω. Συν τοις άλλοις κυριαρχεί το αίσθημα πως υπάρχει επαφή με τις ρίζες της ελληνικής γλώσσας. Τρόπον τινά τα νέα ελληνικά είναι αρχαία ελληνικά εν εξελίξει κι αυτό δεν είναι κάτι ασήμαντο.
Με μελέτη και εξάσκηση η χρήση τους δεν είναι δύσκολη. Τα αγαθά, εν τέλει, κόποις κτώνται. Επί πλέον ισχύει δια παντός «επανάληψις μητήρ πάσης μαθήσεως».
Ancient Greek phrases with a touch of wisdom, still relevant
Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος
Βραχύς αιών
Γνώθι σ΄ αυτόν
Γονείς αιδού
Δημοκρατία κρείττον τυραννίδος
Εγγύα παρά δ΄ Άτα
Εν οίδα ότι ουδέν οίδα
Έρως ανίκατε μάχαν
Ζημίαν αιρού μάλλον ή κέρδος αισχρόν˙ το μεν γαρ άπαξ λυπήσει˙ το δε αεί
Η γαρ σιωπή τοις σοφοίς απόκρισις
Θανάτου μόνον ουκ έστιν επανόρθωμα
Θεούς σέβου
Κακίαν μίσει
Καιρόν γνώθι
Λάλει καίρια
Μέτρον άριστον
Μηδέν άγαν
Νόμω πείθου
Πάντων των αναγκαίων κακών ιατρός χρόνος εστίν
Ρώμη αμαθής πολλάκις τίκτει βλάβην
Σοφόν το σαφές
Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί
Υγεία και νους εσθλά τω βίω δύο
Φθόνει μηδενί
Χαλεπόν το ευ γνώναι
Ψυχής ιατρείον
Delphic maxims, ancient truths and wisdom
The Delphic maxims refer to the 147 sayings that were inscribed on the front wall of the pronaos or on the stelea, surrounding the magnificent temple of Apollo at Delphi, which, however, do not exist today as only the base and a few columns of the great temple have been preserved. The exact location of the maxims remains uncertain but it is known that visitors were confronted with three of them on the pronaos of the temple together with the Delphic symbol ¨E¨ on a prominent position:
ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ - Known thyself
They are exhortations in simple phrases of two to a maximum of four words with the aim of guiding individuals in their lives. The timeless values they express show the way to self-knowledge, virtue, and wisdom. The maxims extol the value of friendship, justice, love, moderation, encourage respect for the Gods, ancestors, fellow human beings, and discourage malice, hubris and arrogance.
According to a popular theory God Apollo delivered the maxims to Pythia, the Delphic oracle, thus they had a divine origin. People believed they represented Apollo's wisdom.
Later, they were attributed to the seven sages of antiquity, who may have actually been more than seven since writers who presented a list of their names agree on the number but do not agree on all the persons that make up the group of seven. In any case, the sayings were characterized as fruits of wisdom.
Modern researchers believe that the maxims were popular proverbs which were highlighted because of their prominent position on the temple of Apollo, however there is no written evidence that supports this view.
Pausanias (Ελλάδος Περιήγησις, Φωκικά, 10.24.1/Description of Greece, Phocis, 10.24.1) describes them as benefits to humanity written by the seven sages of antiquity.
Plato (Πρωταγόρας 343a-b/Protagoras 343a-b), after first mentioning the seven sages, writes that the maxims were a dedication of these seven sages to the Oracle of Delphi, who wrote what the whole world knows and admires Know thyself and Nothing in excess.
The same view on the origin of the maxims is adopted by Diogenes Laertius (Βίοι φιλοσόφων/Vitae Philosophorum/Lives and Opinions of Eminent Philosophers) where maxims of the seven sages can be found and Joannes Stobaeus (Ανθολόγιον/Florilegium/Anthologium/Anthology, Περί φρονήσεως, Σωσιάδου των εφτά σοφών υποθήκαι), who recorded the maxims as they had been copied and preserved by Sosiades as the sayings of the seven sages.
In any case the Delphic maxims, fragments of knowledge and wisdom, all together form a complete code of ethics with timeless value that inspires even today.
Εν τούτοις χρησιμοποιούνται επί καθημερινής βάσεως και όχι μόνο στον γραπτό λόγο. Όλοι τις χρησιμοποιούν κάποια στιγμή. Ενίοτε δε η χρήση τους είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Ο λόγος; Μετά βεβαιότητος παίζει ρόλο η αξία που έχουν αποκτήσει συν τω χρόνω. Το γεγονός ότι προσδίδουν μεστότητα, ακρίβεια, εκφραστικότητα στο λόγο, επίσης. Εν συντομία λέγονται πολλά και γίνονται κάποια πράγματα πιο κατανοητά. Άλλοις λόγοις εκτιμάται το ουκ εν τω πολλώ το ευ! Μολαταύτα, ας μην τα παίρνουμε όλα τοις μετρητοίς! Μέτρον άριστον θα έλεγαν και οι αρχαίοι!
Εν πάση περιπτώσει οι αρχαίες και λόγιες φράσεις επιβιώνουν εν τω παρόντι χρόνω. Συν τοις άλλοις κυριαρχεί το αίσθημα πως υπάρχει επαφή με τις ρίζες της ελληνικής γλώσσας. Τρόπον τινά τα νέα ελληνικά είναι αρχαία ελληνικά εν εξελίξει κι αυτό δεν είναι κάτι ασήμαντο.
Με μελέτη και εξάσκηση η χρήση τους δεν είναι δύσκολη. Τα αγαθά, εν τέλει, κόποις κτώνται. Επί πλέον ισχύει δια παντός «επανάληψις μητήρ πάσης μαθήσεως».
Ancient Greek phrases with a touch of wisdom, still relevant
Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος
Βραχύς αιών
Γνώθι σ΄ αυτόν
Γονείς αιδού
Δημοκρατία κρείττον τυραννίδος
Εγγύα παρά δ΄ Άτα
Εν οίδα ότι ουδέν οίδα
Έρως ανίκατε μάχαν
Ζημίαν αιρού μάλλον ή κέρδος αισχρόν˙ το μεν γαρ άπαξ λυπήσει˙ το δε αεί
Η γαρ σιωπή τοις σοφοίς απόκρισις
Θανάτου μόνον ουκ έστιν επανόρθωμα
Θεούς σέβου
Κακίαν μίσει
Καιρόν γνώθι
Λάλει καίρια
Μέτρον άριστον
Μηδέν άγαν
Νόμω πείθου
Πάντων των αναγκαίων κακών ιατρός χρόνος εστίν
Ρώμη αμαθής πολλάκις τίκτει βλάβην
Σοφόν το σαφές
Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί
Υγεία και νους εσθλά τω βίω δύο
Φθόνει μηδενί
Χαλεπόν το ευ γνώναι
Ψυχής ιατρείον
Delphic maxims, ancient truths and wisdom
The Delphic maxims refer to the 147 sayings that were inscribed on the front wall of the pronaos or on the stelea, surrounding the magnificent temple of Apollo at Delphi, which, however, do not exist today as only the base and a few columns of the great temple have been preserved. The exact location of the maxims remains uncertain but it is known that visitors were confronted with three of them on the pronaos of the temple together with the Delphic symbol ¨E¨ on a prominent position:
ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ - Known thyself
ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ - Nothing in excess
ΕΓΓΥΑ ΠΑΡΑ Δ ΑΤΑ - Give a pledge and trouble is at hand
They are exhortations in simple phrases of two to a maximum of four words with the aim of guiding individuals in their lives. The timeless values they express show the way to self-knowledge, virtue, and wisdom. The maxims extol the value of friendship, justice, love, moderation, encourage respect for the Gods, ancestors, fellow human beings, and discourage malice, hubris and arrogance.
According to a popular theory God Apollo delivered the maxims to Pythia, the Delphic oracle, thus they had a divine origin. People believed they represented Apollo's wisdom.
Later, they were attributed to the seven sages of antiquity, who may have actually been more than seven since writers who presented a list of their names agree on the number but do not agree on all the persons that make up the group of seven. In any case, the sayings were characterized as fruits of wisdom.
Modern researchers believe that the maxims were popular proverbs which were highlighted because of their prominent position on the temple of Apollo, however there is no written evidence that supports this view.
Pausanias (Ελλάδος Περιήγησις, Φωκικά, 10.24.1/Description of Greece, Phocis, 10.24.1) describes them as benefits to humanity written by the seven sages of antiquity.
ἐν δὲ τῷ προνάῳ τῷ ἐν Δελφοῖς γεγραμμένα ἐστὶν ὠφελήματα ἀνθρώποις ἐς βίον, ἐγράφη δὲ ὑπὸ ἀνδρῶν οὓς γενέσθαι σοφοὺς λέγουσιν Ἕλληνες. οὗτοι δὲ ἦσαν ἐκ μὲν Ἰωνίας Θαλῆς τε Μιλήσιος καὶ Πριηνεὺς Βίας, Αἰολέων δὲ τῶν ἐν Λέσβῳ Πιττακὸς Μιτυληναῖος, ἐκ δὲ Δωριέων τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ Κλεόβουλος Λίνδιος, καὶ Ἀθηναῖός τε Σόλων καὶ Σπαρτιάτης Χίλων· τὸν δὲ ἕβδομον Πλάτων ὁ Ἀρίστωνος ἀντὶ Περιάνδρου τοῦ Κυψέλου Μύσωνα κατείλοχε τὸν Χηνέα· κώμη δὲ ἐν τῇ Οἴτῃ τῷ ὄρει ᾠκοῦντο αἱ Χῆναι. οὗτοι οὖν οἱ ἄνδρες ἀφικόμενοι ἐς Δελφοὺς ἀνέθεσαν τῷ Ἀπόλλωνι τὰ ᾀδόμενα Γνῶθι σαυτὸν καὶ Μηδὲν ἄγαν - In the pronaos at Delphi are written maxims useful for the life of men, inscribed by those whom the Greeks say were sages. These were: from Ionia, Thales of Miletus and Bias of Priene, of the Aeolians in Lesbos, Pittacus of Mitylene, of the Dorians in Asia, Cleobulus of Lindus, Solon of Athens and Chilon of Sparta, the seventh sage, according to the list of Plato, the son of Ariston, is not Periander, the son of Cypselus, but Myson of Chenae, a village on Mount Oeta. These sages, then, came to Delphi and dedicated to Apollo the celebrated maxims Know thyself and Nothing in excess
Plato (Πρωταγόρας 343a-b/Protagoras 343a-b), after first mentioning the seven sages, writes that the maxims were a dedication of these seven sages to the Oracle of Delphi, who wrote what the whole world knows and admires Know thyself and Nothing in excess.
τούτων ἦν καὶ Θαλῆς ὁ Μιλήσιος καὶ Πιττακὸς ὁ Μυτιληναῖος καὶ Βίας ὁ Πριηνεὺς καὶ Σόλων ὁ ἡμέτερος καὶ Κλεόβουλος ὁ Λίνδιος καὶ Μύσων ὁ Χηνεύς, καὶ ἕβδομος ἐν τούτοις ἐλέγετο Λακεδαιμόνιος Χίλων. οὗτοι πάντες ζηλωταὶ καὶ ἐρασταὶ καὶ μαθηταὶ ἦσαν τῆς Λακεδαιμονίων παιδείας, καὶ καταμάθοι ἄν τις αὐτῶν τὴν σοφίαν τοιαύτην οὖσαν, ῥήματα βραχέα ἀξιομνημόνευτα ἑκάστῳ εἰρημένα· οὗτοι καὶ κοινῇ συνελθόντες ἀπαρχὴν τῆς σοφίας ἀνέθεσαν τῷ Ἀπόλλωνι εἰς τὸν νεὼν τὸν ἐν Δελφοῖς, γράψαντες ταῦτα ἃ δὴ πάντες ὑμνοῦσιν, Γνῶθι σαυτόν καὶ Μηδὲν ἄγαν - such men were Thales of Miletus, Pittacus of Mytilene, Bias of Priene, Solon of our city, Cleobulus of Lindus, Myson of Chenae, and, last of the traditional seven, Chilon of Sparta. All these were enthusiasts, lovers and disciples of the Spartan culture, and you can recognize that character in their wisdom by the short, memorable sayings that fell from each of them, they assembled together and dedicated these as the first-fruits of their lore to Apollo in his Delphic temple, inscribing there those maxims which are on every tongue, Know thyself and Nothing in excess
The same view on the origin of the maxims is adopted by Diogenes Laertius (Βίοι φιλοσόφων/Vitae Philosophorum/Lives and Opinions of Eminent Philosophers) where maxims of the seven sages can be found and Joannes Stobaeus (Ανθολόγιον/Florilegium/Anthologium/Anthology, Περί φρονήσεως, Σωσιάδου των εφτά σοφών υποθήκαι), who recorded the maxims as they had been copied and preserved by Sosiades as the sayings of the seven sages.
In any case the Delphic maxims, fragments of knowledge and wisdom, all together form a complete code of ethics with timeless value that inspires even today.
Bibliography and useful sources
https://www.perseus.tufts.edu
https://scaife.perseus.org
https://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/index.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Delphic_maxims